മണ്ണിലേക്ക് മണ്ടേല...
കറുത്ത മക്കള്ക്കാശ്രയമേകിയ ‘മാടിബ’
യിന്നിഹ മണ്ണടിയുമ്പോള്,
നീയുരുവിട്ടൊരു മോചനമന്ത്രം
മന്നിതിലാകെ മുഴങ്ങീടുന്നു...
കൊടിയൊരു വര്ണ്ണവിവേചനമെല്ലാം
ഊരിയെറിഞ്ഞവിരാമം ഭൂവില്
സ്വൈരവിഹാരമുറപ്പിച്ചവിരതമോരോ
മര്ത്ത്യനുമാഹ്ലാദിക്കെ, ഉടലിന് നിറവും
കോലവുമെണ്ണിയ വംശവെറിക്കാരെങ്ങോ പോയി...
വരുമൊരു പകലിന് മധുരിമ നിന്നുടെ
ഹൃത്തിലൊളിപ്പിച്ചതു നുകരാനൊരു കാലം-
വരുമെന്നാശിചൊരു പുരുഷായുസ്സിരുളിന്
കയ്പ്പു നുകര്ന്നു....
തടവറതന് ചെറുമുറിയില്
നിന്നുമൊരഗ്നിജ്വൊലിപ്പി-
ച്ചാളിക്കത്തിച്ചണികളിലാകെ
വിതാനിച്ചൊടുവില്
വിജയത്തിന് ചിരിതൂകി നീയൊരു
ഗാന്ധിയനെന്നഭിമാനത്തോടെ.....
കാലം നിന്നുടെ നാമം സ്വര്ണ്ണത്തൂലികകൊണ്ട്
കുറിക്കും
പിന്നതു പാരില് നിത്യവുമൊഴുകിനടക്കും
മാലേയത്തിന് സൌരഭ്യം പോല്........