നിയോഗം
കല്യാണ വിരുന്നിനു ഭാര്യയുമൊത്തു പോയപ്പോള്‍
ആദ്യമായി ഞാന്‍ അമ്മയെ മറന്നു....
അന്ന് ബന്ധുക്കള്‍ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നു..
ഉദ്യോഗക്കയറ്റങ്ങള്‍ ആഘോഷങ്ങളായപ്പോള്‍
വീണ്ടും അമ്മയെ മറന്നു
അന്ന് സുഹൃത്തുക്കള്‍ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നു
മകന്‍റെ കല്യാണം ആര്‍ഭാടമായപ്പോള്‍....
അപ്പോഴും, അമ്മയെ മറന്നു
അന്ന് നാട്ടുകാര്‍ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നു
പിന്നെ.....
ജോലിതേടിപ്പോയ മകന്‍റെ വിളിക്ക് കാതോര്‍ത്ത‍പ്പോള്‍
ഉമ്മറത്തിരുന്നു തളര്‍ന്ന ശബ്ദതില്‍ അമ്മ പറഞ്ഞു...
“സാരമില്ല മക്കളെ...മറന്നതാകും...”
മകന്‍റെ ജോലിക്കയറ്റം രാവിനെ പകലാക്കിയപ്പോള്‍
കിടക്കയില്‍ കിടന്നു അമ്മ പതിയെ പറഞ്ഞു
“സാരമില്ല... കുട്ടികളല്ലേ.....നീ ഇങ്ങോട്ടിരിക്ക്...”
പിന്നെ.....
ജരാനര മൂടിയ ദേഹം പണിപ്പെട്ടു
കട്ടിലില്‍ നിന്നുയര്‍ത്തു‍മ്പോള്‍ വിളിച്ചുപോയി
“ അമ്മേ......”
വിളികേള്‍ക്കാന്‍ അമ്മയുണ്ടായിരുന്നില്ല
വിളികേള്‍ക്കാന്‍ അമ്മയുണ്ടായിരുന്നില്ല
അന്ന് ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല..........
No comments:
Post a Comment